- LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO. Boże powołanie
- WYZWANIA
- WYCHOWANIE. Nie wstyd się wstydzić
- WYCHOWANIE - UWAGI PSYCHOLOGA. Wstydliwość – ochrona godności
- WYCHOWANIE - RODZICIELSKA TROSKA. Cnota niepopularna
- WYCHOWANIE - Z DRUGIEJ STRONY. Czasami warto przełamać wstyd
- SŁÓWKO O KSIĘDZU BOSKO. Praktyczna pedagogia skromności
- BŁYSKAWICZNY KURS MODLITWY
- ROZMOWA Z... Nie wolno załamywać rąk
- Każdy to sam musi wiedzieć
- POD ROZWAGĘ. Sprzedawcy kitu
- POKÓJ PEDAGOGA. Chcemy psa!
- TAKA NASZA CODZIENNOŚĆ
- BIOETYKA. Prawo do bezprawia
- DUCHOWOŚĆ. Charyzmat i instytucja
- MISJE. Czystość wygrywa w walce z AIDS
- MISJE. Adopcja na odległość
- WEŹ KSIĘGĘ PISMA ŚWIĘTEGO. Ewangelia dzieciństwa Jezusa
MISJE. Adopcja na odległość
ks. Maciej Makuła SDB
strona: 19
Jedną z form pomocy misjom jest „Adopcja na odległość”. W Salezjańskim Ośrodku Misyjnym w Warszawie, program ten działa od kwietnia 2001 roku pod hasłem: „Dajmy dziecku szansę nauki”. Jego celem jest edukacja. Dzięki programowi pomoc otrzymuje ponad jedenaście tysięcy dzieci i młodzieży z dziewiętnastu krajów świata. Opieką objęte są osoby w wieku od piątego do dwudziestego piątego roku życia.
Najważniejszym celem programu jest umożliwienie edukacji młodym ludziom, którzy z powodów ekonomicznych oraz trudnej sytuacji rodzinnej nie mają szans na zdobycie wykształcenia. Początkowo pomocą objęte były dzieci z Ugandy, Zambii i Kenii. Obecnie Salezjański Ośrodek Misyjny ma podopiecznych w dziewiętnastu państwach świata, w ponad pięćdziesięciu placówkach (Albania, Demokratyczna Republika Konga, Egipt, Gruzja, Kamerun, Kenia, Madagaskar, Malawi, Mongolia, Peru, Rosja, Rwanda, Sudan, Tanzania, Togo, Uganda, Ukraina, Wybrzeże Kości Słoniowej, Zambia).
Do 2008 roku rodzice adopcyjni z Polski opłacali edukację jednego, znanego z imienia i nazwiska dziecka. W tym samym roku program został przekształcony w grupową „Adopcję na odległość”, która polega na finansowaniu nauki całej grupie czy klasie dzieci i młodzieży. Skąd ta zmiana? Głównym powodem była potrzeba uproszczenia zasad programu przy tak ogromnej liczbie dzieci. Dzięki zmianie okazało się możliwe bardziej efektywne wspieranie znacznie większej liczby potrzebujących. Dzięki niej misjonarze nie muszą już dokonywać często dramatycznych wyborów – komu pomóc, a komu tej pomocy odmówić.
Warunkiem przystąpienia do programu jest poznanie jego zasad i wypełnienie deklaracji uczestnictwa. Darczyńca zobowiązuje się do finansowego wsparcia najuboższych uczniów przez okres minimum jednego roku kalendarzowego.
Dziesiątki kolorowych segregatorów w biurze Adopcji kryją w sobie historie życia małych Peruwiańczyków, chłopców ulicy z Ugandy, dziewczynek z domu dziecka w Kenii czy wychowanków z sierocińca w Mongolii. Tysiące twarzy, różne kolory skóry, różne religie, ale wszędzie te same marzenia, które dzięki pomocy z Polski stają się rzeczywistością. Salezjański Ośrodek Misyjny w Warszawie jest wdzięczny wszystkim Polakom, którzy od lat włączają się w pomoc najmłodszym i najbiedniejszym z całego globu ziemskiego.
