- LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO. Boże powołanie
- WYZWANIA
- WYCHOWANIE. Nie wstyd się wstydzić
- WYCHOWANIE - UWAGI PSYCHOLOGA. Wstydliwość – ochrona godności
- WYCHOWANIE - RODZICIELSKA TROSKA. Cnota niepopularna
- WYCHOWANIE - Z DRUGIEJ STRONY. Czasami warto przełamać wstyd
- SŁÓWKO O KSIĘDZU BOSKO. Praktyczna pedagogia skromności
- BŁYSKAWICZNY KURS MODLITWY
- ROZMOWA Z... Nie wolno załamywać rąk
- Każdy to sam musi wiedzieć
- POD ROZWAGĘ. Sprzedawcy kitu
- POKÓJ PEDAGOGA. Chcemy psa!
- TAKA NASZA CODZIENNOŚĆ
- BIOETYKA. Prawo do bezprawia
- DUCHOWOŚĆ. Charyzmat i instytucja
- MISJE. Czystość wygrywa w walce z AIDS
- MISJE. Adopcja na odległość
- WEŹ KSIĘGĘ PISMA ŚWIĘTEGO. Ewangelia dzieciństwa Jezusa
WYCHOWANIE - RODZICIELSKA TROSKA. Cnota niepopularna
Małgorzata Terlikowska
strona: 7
Wstyd jest cnotą niepopularną. Coraz częściej uznaje się ją za przeszkodę i wadę, a nie za zaletę, której oczekujemy od drugiej osoby. A przynajmniej tak się rzecz ma, dopóki z ową drugą osobą nie wiążemy jakichś większych nadziei. Wtedy od razu okazuje się, że wstydliwość ma znaczenie i że oczekujemy od przyszłych teściów, by naszego małżonka w duchu tej cnoty wychowali.
I rzeczywiście wstyd i jego poczucie związane jest z relacją. Ostatecznie, ujmując rzecz filozoficznie, wstyd to sprawiedliwość wobec siebie i najbliższych nam osób, świadomość, że do naszej intymności, do nas samych i do naszej cielesności prawo ma tylko małżonek.
Teoria tego typu wydaje się dość oczywista. Jednak nasza kultura przeniknięta jest ekshibicjonizmem i bezwstydem. Na rogu każdej ulicy widać plakaty z – hmm – powiedzmy rozebranymi paniami, które prezentują miny, jakby właśnie „poznawały się” (ujmując rzecz biblijnie) z jakimś mężczyzną. W filmach, nawet dla dzieci, nagość czy erotyzm są obecne i nie jest łatwo uniemożliwić do nich dostępu dzieciom.
Dlatego jedynym narzędziem, jakim możemy się posługiwać wychowawczo jako rodzice, jest własny przykład i słowo. Musimy pokazać dzieciom, że mimo całej bliskości, jaką do nich odczuwamy, są takie chwile i momenty, gdy rodzice muszą pozostać sami i że są takie gesty, które tylko rodzice mogą wobec siebie wykonywać.
Wychowanie do wstydu to także cierpliwe rozmowy, wyjaśnianie, opowiadanie o tym, dlaczego pewne rzeczy nie przystoją tak dziewczynkom, jak i chłopcom, a także wykorzystywanie każdej okazji, by wyjaśnić, jakie zachowania są pozbawione wstydu. Wszystko oczywiście językiem i terminologią dostosowaną do wieku. A reszta... Reszta to wiara w łaskę stanu, która pomoże nam dobrze wychować nasze dzieci.
