facebook
Audiobook:
O Janku przyjacielu młodzieży
autor: Maria Kączkowska
odcinek 33: Zadanie życia spełnione


W Waszych intencjach modlimy się codziennie
o godzinie 15:00 w Sanktuarium
M.B.Wspomożycielki Wiernych w Szczyrku
O ustanie pandemii corona wirusa
Staszek
2020-05-29 10:06:03
W intencji wszystkich MAM
Ala
2020-05-29 10:04:41
Za Tomka z W
Piotr
2020-03-29 19:05:04
Blogi:
Agnieszka Rogala Blog
Agnieszka Rogala
relacje między rodzicami a dziećmi
Jak nie kochać dzieci.
Karol Kliszcz
pomiędzy kościołem, szkołą a oratorium
Bezmyślność nie jest drogą do Boga
Karol Kliszcz Blog
Łukasz Kołomański Blog
Łukasz Kołomański
jak pomóc im uwolnić się od uzależnień
e-uzależnienia
Andrzej Rubik
z komżą i bez komży
Na dłoń czy na klęczkach?
Andrzej Rubik Blog
Maria Fortuna-Sudor Blog
Maria Fortuna-Sudor
na marginesie
Strach
Tomasz Łach
okiem katechety
Bóg jest czy nie jest?
Tomasz Łach Blog

Archiwum

Rok 2006 - styczeń
W ORATORIUM - Sposób na edukację

Konrad Janowicz

strona: 18



Przebywając z młodymi ludźmi, powinniście się starać pokazać im, jak być dobrym człowiekiem, dobrymi chrześcijaninem. Możecie to robić, dzieląc się z swoimi osobistymi doświadczeniami oraz wiedzą. Wcześniej jednak sami musicie zdobyć tę wiedzę.


Oprócz podstawowej znajomości życiorysu św. Jana Bosko oraz katechizmu, powinniście posiadać informacje na temat pracy z grupą. Jak utrzymać spokój na spotkaniach, jak siadać, mówić oraz jak przełamać nieśmiałość własną lub wychowanków - to chyba najczęściej nurtujące was pytania.

Najlepszym źródłem takiej wiedzy są oczywiście książki. Ilość dostępnych tytułów jest bardzo duża, więc każdy z pewnością coś dla siebie znajdzie. Wiedza teoretyczna to jednak nie wszystko. Warto zorganizować np. spotkanie z psychologiem, który opowie wam o różnych sytuacjach, które mogą się przytrafić podczas pracy z młodymi ludźmi. Oraz jak sobie radzić z różnymi problemami. Może wam też pokazać nowe zabawy integrujące grupę i podpowiedzieć, jak zachęcić wychowanków do czynnego uczestniczenia w spotkaniach.

Ćwiczcie również na was samych, wiedza praktyczna jest niezastąpiona. Niech starsi animatorzy pomagają w stawianiu pierwszych kroków młodszym i pokazują błędy, jakie jeszcze popełniają. Nie bójcie się przyznać do pomyłek, nawet przed wychowankami. To właśnie ich powinniście prosić o zwracanie uwagi, jeśli robicie coś nie tak. Jesteście tylko ludźmi, którzy nie muszą zawsze sobie ze wszystkim radzić.

Kolejną ważną rzeczą są szkolenia oraz spotkania animatorów, odbywające się co jakiś czas w różnych miejscowościach. Pytajcie o nie dyrektora oratorium. Tam zdobędziecie już konkretna wiedzę na temat waszej pracy.

Niech ten Nowy Rok będzie dla was bogaty w doświadczenia. A jeśli wydaje się wam, że coś jest ponad wasze siły, módlcie się abyście nigdy nie zwątpili w wasze możliwości.