- LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO - Dzieci - owoc miłości
- LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO - Dzieci - owoc miłości
- WYZWANIA
- WYZWANIA
- WYCHOWANIE - Jak towarzyszyć w kryzysach
- WYCHOWANIE - Strach się bać
- UWAGI PSYCHOLOGA - Moje dziecko pije
- POD ROZWAGĘ - Spirytyzm czyli o wywoływaniu duchów
- GDZIEŚ BLISKO - Jedna rodzina
- ROZMOWA Z... - Cooperatore czyli współdziałający, współtworzący, współpracujący
- PLACÓWKI SALEZJAŃSKIE - Kraków, wspólnota św. Dominika Savio
- RODZINA SALEZJAŃSKA - Wierny współpracownik księdza Bosko
- RODZINA SALEZJAŃSKA - Z pomocą na Wschodzie
- W ANEGDOCIE
- Z ŻYCIA BŁOGOSŁAWIONYCH ORATORIANÓW
- W ORATORIUM - Sposób na dobrą grę
- W ORATORIUM - Status animatora w grupie i poza grupą cz. III
- MISJE - Drodzy Przyjaciele
- MISJE - Dopełnienie obietnicy
- MISJE - Międzynarodowy Wolontariat Don Bosco
- MISJE - Międzynarodowy Wolontariat Don Bosco
- DUCHOWOŚĆ - Radość dawania
- DUCHOWOŚĆ - Wiara czy rozum?
- SŁÓWKO O KSIĘDZU BOSKO - Salezjanie współpracownicy
- LISTY
- BŁYSKAWICZNY KURS MODLITWY
- SZKOŁY SALEZJAŃSKIE
W ORATORIUM - Status animatora w grupie i poza grupą cz. III
jp
strona: 19
Animator nie sprawuje osobiście władzy, ale dzieli się nią w miarę ujawniania się kompetencji członków grupy. O ile przy jej pierwszych krokach animator może mieć władzę z nadania, to z upływem czasu przekazuje ją grupie aż do pełnej autonomii, gdy grupa jest w stanie poruszać się o własnych siłach. W tym momencie animator będzie jeszcze zachowywał swój wpływ, ale coraz bardziej będzie to konfrontacja z równorzędnej pozycji. Cel animatora zostaje osiągnięty – grupa jest w stanie sama sobą kierować.
Animator dowartościowuje każdego, szczególnie jednostki przyciągające pozostałych członków grupy i angażujące się w realizację zadań. Dostrzega takie osoby, dzieli się odpowiedzialnością bez żadnej zazdrości. Uważa jednak, by nawet z nimi nie podejmować decyzji. Podmiotem do tego uprawnionym jest zawsze grupa jako całość.
W wypełnianiu swej roli jest „demokratą”. Przeciwstawia się każdej złej formie jednomyślności – zarówno tej, która rodzi się z klimatu autorytaryzmu, czego efektem jest uzależnienie jednych od drugich, jak i zrodzonej w klimacie permisywizmu, doprowadzającego do pozostawienia grupy samej sobie. Nieustannie stara się temperować przeciwieństwa, poruszając się między biegunami wolności i odpowiedzialności, subiektywności i obiektywności, indywidualizmu i kolektywizmu, formalizmu i kreatywności.
