- LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO. Charyzmat idzie w świat
- WYZWANIA
- WYCHOWANIE. Wychowanie w tradycji
- WYCHOWANIE - UWAGI PSYCHOLOGA. Niezbędna polskość
- WYCHOWANIE - RODZICIELSKA TROSKA. Nauczymy francuskich kucharzy robienia pyz
- ROZMOWA Z ... Z przeszłością w przyszłość
- GDZIEŚ BLISKO. Musieliśmy tu zostać
- SŁÓWKO O KSIĘDZU BOSKO. Wierny tradycji
- BŁYSKAWICZNY KURS MODLITWY
- POD ROZWAGĘ. Ten czwarty
- POKÓJ PEDAGOGA. Ulec czy nie?
- TAKA NASZA CODZIENNOŚĆ
- SALEZJAŃSKI RUCH MŁODZIEŻOWY. Święto św. Dominika Savio
- MISJE. Misjonarz też człowiek
- MISJE. Poczuć i zrozumieć
- MISJE. Pożar
- ZDROWA MEDYCYNA. Terapia komórkowa
- DUCHOWOŚĆ. Z każdego pokolenia
- DUCHOWOŚĆ. Kapłaństwo kobiet?
- PRAWYM OKIEM. Brońmy prawdy o człowieku
DUCHOWOŚĆ. Kapłaństwo kobiet?
Natanael
strona: 21
Dlaczego kapłanami mogą być tylko mężczyźni? Nie jest to przejawem dyskryminacji kobiet w Kościele?
Najczęściej używanym argumentem jest przypomnienie, że tak chciał Jezus, ustanawiając apostołami dwunastu mężczyzn. Oni z kolei na swoich następców i głowy wspólnot Kościoła także wybierali mężczyzn, co stanowi nieprzerwaną tradycję od samego początku Kościoła. Ponieważ Jezus wielokrotnie rewolucyjnie zmieniał zastane tradycje i obyczaje, można przyjąć, że gdyby chciał ustanowić kapłankami kobiety – uczyniłby to, niezależnie od opinii na ten temat jemu współczesnych.
Obok argumentu „z tradycji” istnieje jednak także argument „ze struktury Objawienia”. W Starym Testamencie relacja między Bogiem a narodem wybranym wielokrotnie jest opisywana jako relacja oblubieniec – oblubienica (mąż – żona), gdzie rola męska jest zarezerwowana zawsze dla Boga, a żeńska dla ludu Izraela. Szczególnym opisem tej relacji jest księga Pieśni nad Pieśniami, obok wielu tekstów proroków (z których najbardziej wyrazistym jest Księga Ozeasza).
W Nowym Testamencie relacja ta odnosi się do Chrystusa i Kościoła. (np. Ap 22,17; Ef 1,4;5,27). Ponieważ sakramentalnie i liturgicznie kapłan jest uobecniającym znakiem Chrystusa – Oblubieńca dla wspólnoty Kościoła – oblubienicy, jest on mężczyzną.
Warto przyjrzeć się także wymowie symboliki stworzenia: Bóg stwarza świat od rzeczy najmniej doskonałych, aż po najdoskonalsze, a ostatnim dziełem stworzenia jest kobieta. Jednak kiedy Bóg staje się człowiekiem, staje się mężczyzną, po to, by poświęcając się całkowicie dla niej (oblubienicy) na Krzyżu, wynieść ją do najwyższej chwały. Ta uobecniająca w liturgii rzeczywistość oddania się Jego (Chrystusa, kapłana) Jej (Kościołowi, Ciału Chrystusa i oblubienicy) nie tylko wyklucza jakąkolwiek dyskryminację kobiet, ale – przeciwnie – mówi o sposobie wyniesienia do Bożej Chwały.
