facebook
Audiobook:
O Janku przyjacielu młodzieży
autor: Maria Kączkowska
odcinek 33: Zadanie życia spełnione


W Waszych intencjach modlimy się codziennie
o godzinie 15:00 w Sanktuarium
M.B.Wspomożycielki Wiernych w Szczyrku
O ustanie pandemii corona wirusa
Staszek
2020-05-29 10:06:03
W intencji wszystkich MAM
Ala
2020-05-29 10:04:41
Za Tomka z W
Piotr
2020-03-29 19:05:04
Blogi:
Agnieszka Rogala Blog
Agnieszka Rogala
relacje między rodzicami a dziećmi
Jak nie kochać dzieci.
Karol Kliszcz
pomiędzy kościołem, szkołą a oratorium
Bezmyślność nie jest drogą do Boga
Karol Kliszcz Blog
Łukasz Kołomański Blog
Łukasz Kołomański
jak pomóc im uwolnić się od uzależnień
e-uzależnienia
Andrzej Rubik
z komżą i bez komży
Na dłoń czy na klęczkach?
Andrzej Rubik Blog
Maria Fortuna-Sudor Blog
Maria Fortuna-Sudor
na marginesie
Strach
Tomasz Łach
okiem katechety
Bóg jest czy nie jest?
Tomasz Łach Blog

Archiwum

Rok 2009 - marzec
LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO. Wiele innych gałęzi

ks. Pascual Chávez SDB - IX następca księdza Bosko

strona: 2



Rodzina Salezjańska inspiruje szeroki ruch salezjański, kiedy ponad szczególne rysy różnych grup wyraża zespołowość i dynamikę, która naocznie pokazuje wspólną tożsamość apostolską.

Oficjalnych grup Rodziny Salezjańskiej jest 23. Kolejne z pewnością będą zaaprobowane w tym specjalnym roku jubileuszowym. Niewątpliwie jednak Rodzina Salezjańska poza swym wymiarem instytucjonalnym reprezentuje ruch dużo szerszy. Jest bardzo wiele osób i grup, które rozpoznają się w duchowości św. Jana Bosko. Przypomnę niezliczonych świeckich współpracowników, pracujących ramię w ramię z salezjanami i dzielących z nimi idee wychowawcze i zaangażowanie apostolskie. Są ich dziesiątki tysięcy. Wypada też wspomnieć o jeszcze liczniejszych dobrodziejach i przyjaciołach, bez których nie byłyby możliwe dzieło salezjańskie w najbiedniejszych krajach świata. Także wielu z Was, Czytelników, przynależy do tej wielkiej rzeszy.

A młodzież? Opowiem wam historię, która przydarzyła mi się niedawno w Brazylii. Różne grupy Rodziny Salezjańskiej przedstawiały przełożonemu generalnemu swoją działalność apostolską i salezjańską. Z dumą i entuzjazmem mówiły o miłości do księdza Bosko i zaangażowaniu w pracę z młodzieżą. W pewnym momencie jedna z dziewcząt przejęta ogólnym entuzjazmem podeszła do mnie, pytając: „A czy my, młodzi możemy także być częścią Rodziny Salezjańskiej?”. Odpowiedziałem z radością: „Ależ tak! To wy jesteście celem i centrum naszej Rodziny”. I rzeczywiście – Rodzina Salezjańska jest najpiękniejszym i najpełniejszym wyrażeniem księdza Bosko dzisiaj, oddając się na służbę młodym w sposób najbardziej aktualny i zaangażowany.

Przypomnę powody, dla których jakaś grupa oficjalnie zostaje uznana za przynależącą do Rodziny Salezjańskiej. Kilkanaście lat temu przełożony generalny ks. Edigio Viganò zasugerował kilka kryteriów. Przede wszystkim uczestnictwo w powołaniu salezjańskim. Grupa, która prosi o bycie częścią Rodziny Salezjańskiej jest wezwana do współuczestniczenia w charyzmacie. Musi zatem pokazać, że poruszona Duchem Świętym, patrzy na św. Jana Bosko jako na wzór i mistrza i chce wcielać w życie jego charyzmat. Jest to łatwiejsze, jeśli jej założycielem jest salezjanin lub inny członek Rodziny Salezjańskiej. Drugim elementem jest uczestniczenie w misji wśród ubogiej młodzieży.

Co oznacza, że grupa musi mieć te same cele: ewangelizację i katechezę, integralną promocję młodych, szczególnie ubogich i opuszczonych, troskę o środowiska ludowe, komunikację społeczną, pracę misyjną. Trzecim aspektem jest dzielenie wspólnego ducha i metody wychowawczo-duszpasterskiej. Elementami charakteryzującymi są miłość duszpasterska, duch rodzinny, optymizm, prosta i życiowa modlitwa, miłość do sakramentów i pobożność maryjna. Kolejnym elementem jest życie ewangeliczne w duchu salezjańskim. Grupa proponuje swoim członkom ideał ewangeliczny, który może wyrażać się w ślubach zakonnych, przyrzeczeniach lub innym typie zaangażowania, mając za wzór św. Jana Bosko. Każda grupa zachowuje swoją specyfikę i autonomię. Włączając się w Rodzinę Salezjańską, zobowiązuje się do aktywnego braterstwa we współpracy z innymi grupami i uznając w następcy księdza Bosko rolę ojca i centrum jedności wielkiego ruchu salezjańskiego.

Elementy te są podstawą intensywnej jedności i apostolskiego braterstwa. Ksiądz Bosko czynił wszystko, co możliwe dla ścisłego zjednoczenia między różnymi grupami przez niego założonymi. Dziś, dynamicznie wierni jego woli, nie ustajemy we wspólnych staraniach, by jedność tę wzmocnić. Niemało jest grup proszących o bliższy związek charyzmatyczny. Wspomnę o niektórych, wyrażając przy tym całkowitą sympatię do wszystkich, których tutaj nie wymienię. „Uczniowie” założeni przez ks. D’Souza, pracujący na polu ewangelizacji, „Comunidade Canto Nova” o. Jonasa Abiba, które ewangelizuje poprzez środki masowego przekazu (radio i telewizję, śpiew i muzykę), „Misioneras do Maria Auxiliadora” siostry A. L. Bimos, „Wspólnota Misji księdza Bosko” złożona ze świeckich składających własne przyrzeczenie, Stowarzyszenie Matusi Małgorzaty, spontanicznie kiełkujące w różnych częściach świata, które poświęca się modlitewnemu wsparciu własnych synów i córek – osób konsekrowanych.

Charyzmat księdza Bosko jest żywy i płodny, a dzisiaj jeszcze bardziej potrzebny. Rodzina Salezjańska czyni go obecnym w sposób żywy i oryginalny. To dla nas radość móc zaprezentować jego obecność, wychowawczą pasję, misyjne serce i miłość do młodych szczególnie ubogich i opuszczonych.