- LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO. W pocie czoła
- WYZWANIA
- WYCHOWANIE. Przyjazne spotkanie
- WYCHOWANIE. Dobra strona błędu
- WYCHOWANIE. Powołanie matki
- POD ROZWAGĘ. Reiki
- PLACÓWKI SALEZJAŃSKIE. Lublin - wspólnota św. Franciszka Salezego
- DOROSŁE DZIECI ALKOHOLIKÓW. Ukryte skarby
- DOROSŁE DZIECI ALKOHOLIKÓW. Jakie rozwiązanie
- DOROSŁE DZIECI ALKOHOLIKÓW. Prawo do dobrego życia
- DOROSŁE DZIECI ALKOHOLIKÓW. Grupy wsparcia
- DOROSŁE DZIECI ALKOHOLIKÓW. Poczułem ulgę
- DOROSŁE DZIECI ALKOHOLIKÓW. Sposób na życie
- DOROSŁE DZIECI ALKOHOLIKÓW. By pokrzepić duszę
- DOROSŁE DZIECI ALKOHOLIKÓW. Bóg na obraz rodzica
- RODZINA SALEZJAŃSKA. Skąd się biorą inspektorzy
- Z ŻYCIA BŁOGOSŁAWIONYCH ORATORIANÓW...
- W ANEGDOCIE
- W ORATORIUM. Sposób na pielgrzymkę
- W ORATORIUM. Funkcje animatora w grupie cz. II
- MISJE. Nowa nadzieja
- MISJE. Nie lękajcie się
- DUCHOWOŚĆ. Duchowość na skróty
- DUCHOWOŚĆ. Wszechmogący i dobra wola
- SŁÓWKO O KSIĘDZU BOSKO. Teologia młodzieży
- LISTY
- BŁYSKAWICZNY KURS MODLITWY
DOROSŁE DZIECI ALKOHOLIKÓW. Grupy wsparcia
emteem
strona: 17
Obok różnych form terapii Dorosłe Dzieci Alkoholików mogą brać udział w spotkaniach grup wsparcia, które pracują wg programu wypracowanego przez Anonimowych Alkoholików, czyli realizując tzw. 12 kroków. Nie jest to terapia, ale program duchowy, droga rozwoju wewnętrznego, która jest na tyle uniwersalna, że można ją polecić nie tylko DDA, ale każdemu, kto chce się rozwijać duchowo. W preambule wspólnot DDA można przeczytać, że spotkania są także po to, żeby dzielić się siłą i nadzieją.
W Polsce powstaje coraz więcej wspólnot DDA. Najczęściej przy ośrodkach leczenia uzależnień i współuzależnień, często także w salkach parafialnych. Są bezpłatne. Może brać w nich udział każdy, kto identyfikuje się z problemem. Trafiają tu ludzie w różnym wieku, różnej płci, różnych wyznań, wykonujący różne zawody. Nie ma tu terapeuty, grupę na zmianę prowadzą sami uczestnicy. Grupa dla DDA jest taką kochającą rodziną, gdzie się dojrzewa, gdzie staje się dorosłym.
Podczas spotkań obowiązują pewne zasady. Przede wszystkim absolutna anonimowość, dotycząca uczestniczących ludzi, ale także wszelkich zasłyszanych spraw i zdarzeń. Ponadto mówi się wyłącznie o sobie i swoich problemach (przede wszystkim nie o alkoholiku i jego problemach), nie przerywa się wypowiedzi innych, nie komentuje, nie udziela się rad, nie krytykuje, nie ocenia. Unika się użalania nad sobą. Wszystko po to, żeby uczestnicy czuli się bezpiecznie, żeby mogli odkryć siebie na podstawie doświadczeń innych, żeby mogli pokochać siebie i wyzwolić się z wpływu przeszłości na obecne życie.
Mimo iż DDA wynoszą z domu określone cechy, uczestnicy mitingów nie są tacy sami. Każdy jest inny, choć borykają się z podobnymi problemami, ich natężenie bywa różne. Niektórzy w ogóle nie mają pewnych typowych dla DDA cech, które innym nie pozwalają żyć.
DDA trafiają do grupy najczęściej wtedy, kiedy właściwie wykorzystają już wszystkie znane im środki, które miały sprawić, by ich życie było pełne harmonii, kiedy czują, że znaleźli się w ślepym zaułku, kiedy dochodzą do stanu, że cokolwiek zrobią i tak efekt będzie taki sam, czyli beznadziejnie zły. Często po raz pierwszy szukają pomocy
w grupie, kie-dy rozpada się ich kolejny związek. Podczas pierwszego mitingu odkrywają, że nie są sami, że podobnie myślą i czują inni. Słuchanie innych, którzy mówią o swoich doświadczeniach, o tym z czym sobie poradzili, nad czym pracują, pomaga przyjrzeć się sobie. Zobaczyć siebie oczami dorosłego już człowieka i zrewidować swoje nastawienie do siebie i świata. Pomaga zaakceptować i pokochać siebie, a co za tym idzie, stać się szczęśliwszym, silniejszym, poprawić jakość swojego życia przez komunikowanie granic oraz naleganie, by były respektowane. Mówienie natomiast pomaga zdefiniować i określić istotę problemów, uzewnętrznić uczucia.
W grupie DDA uczą się zmieniać złe zasady wyniesione z domu – nie mów, nie czuj, nie ufaj. Uczą się mówić, przyglądać się i nazywać swoje uczucia, uczą się wreszcie ufać. To bardzo pomaga im poprawić relacje z innymi. Uczą się, jak żyć, żeby „wczoraj” nie miało tak destrukcyjnego wpływu na „dziś”.
Grupy DDA nie są związane z żadną organizacją, instytucją, wyznaniem czy partią. Nie angażują się w jakiekolwiek sprawy publiczne, nie zajmują stanowiska w jakichkolwiek sporach. Jedynym celem ich istnienia jest zdrowienie Dorosłych Dzieci Alkoholików. Tysiące osób skorzystało już z powodzeniem z pracy w grupach na 12 krokach i zapewniają, że jest to doskonały program, który pomógł im zrozumieć siebie, pozbyć się ogromnego bagażu utrudniającego im dorosłe życie, który podniósł po prostu jakość ich życia.
emteem
Modlitwa, którą rozpoczyna się spotkania DDA
Boże,
daj mi pogodę ducha,
abym godził się z tym, czego nie mogę zmienić,
odwagę,
abym zmieniał to, co mogę zmienić
i mądrość,
abym odróżniał jedno od drugiego.
12 KROKÓW DOROSŁYCH DZIECI ALKOHOLIKÓW
1. Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec skutków uzależnienia
– że przestaliśmy kierować własnym życiem.
2. Uwierzyliśmy, że Siła Większa od naszej własnej może przywrócić nam równowagę ducha i umysłu.
3. Postanowiliśmy powierzyć naszą wolę i nasze życie opiece Boga, jakkolwiek Go pojmujemy.
4. Dokonaliśmy gruntownego i odważnego obrachunku moralnego.
5. Wyznaliśmy Bogu, sobie i drugiemu człowiekowi istotę naszych błędów.
6. Staliśmy się całkowicie gotowi do współdziałania z Bogiem
w wyzbyciu się wszelkich słabości naszego charakteru.
7. Zwróciliśmy się do Boga w pokorze, aby usunął nasze wady.
8. Sporządziliśmy listę osób, które skrzywdziliśmy
i staliśmy się gotowi zadośćuczynić im wszystkim.
9. Zadośćuczyniliśmy osobiście wszystkim, wobec których było to możliwe,
z wyjątkiem tych przypadków, gdy zraniłoby to ich lub innych.
10. Prowadziliśmy nadal obrachunek moralny, na bieżąco przyznając się do popełnionych
błędów.
11. Poprzez modlitwę i medytację dążyliśmy do coraz doskonalszej więzi z Bogiem, jakkolwiek Go pojmujemy, prosząc jedynie o poznanie Jego woli wobec nas oraz o siłę do jej spełnienia.
12. Przebudzeni duchowo w rezultacie stosowania tych Kroków staraliśmy się nieść to posłannictwo innym potrzebującym i stosować te zasady we wszystkich naszych poczynaniach.
