- LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO. Przyjaciele
- WYZWANIA
- Jak wychować świętych
- WYCHOWANIE. Nie chcę do kościoła
- WYCHOWANIE. W poszukiwaniu sensu
- POD ROZWAGĘ. Medytacje z głową
- GDZIEŚ BLISKO. Wspólny dar
- ROZMOWA Z ... Rafałem Boniśniakiem
- PLACÓWKI SALEZJAŃSKIE. Debrzno
- RODZINA SALEZJAŃSKA. Wychowawcy powołań
- Z życia błogosławionych oratorianów
- RODZINA SALEZJAŃSKA. Savionalia
- W anegdocie
- W ORATORIUM. Sposób na dobrą pogodę
- W ORATORIUM. Funkcje animatora w grupie
- MISJE. Parafia obojga narodów
- MISJE. Finał konkursu misyjnego
- DUCHOWOŚĆ. Bóg rodzic
- DUCHOWOŚĆ. Jaka postawa wobec "Kodu"?
- SŁÓWKO O KSIĘDZU BOSKO. Świętość
- BŁYSKAWICZNY KURS MODLITWY
- Witajcie Najmilsi!
W ORATORIUM. Sposób na dobrą pogodę
Konrad Janowicz
strona: 18
Już czerwiec. Pogoda dopisuje i nikomu nie chce się siedzieć w czterech ścianach. Nie zamykajmy więc oratorium w pomieszczeniu, bo oratorium to nie budynek, tylko ludzie pełni radości i chęci do zabawy.
W co się jednak bawić z wychowankami na otwartej przestrzeni? Na początek proponuję zabawę integracyjną. Będzie to Głuchy telefon, ale nie taki,
o jakim myślicie. Zabawa polega na tym, aby wszyscy stanęli w rządku jeden za drugim, tak aby nie widzieć osoby z tyłu. Ten, który stoi na końcu, pukając w ramię osobę przed sobą, oznajmia, że jest gotowy i pokazuje jej jakiś zestaw ruchów, np. machanie, podskok, przysiad, dziwną minę itp. Z kolei odbierający „wiadomość" musi ją przekazać dalej w takiej samej kolejności, w jakiej ją dostał. I tak do końca. Gwarantuję dużo radości podczas tej zabawy, która ćwiczy pamięć i pokazuje, jak niewielka pomyłka w przekazie powoduje na końcu ogromne zniekształcenie pierwotnej „wiadomości". Przy okazji tej zabawy warto porozmawiać o tym, jak powstaje plotka i jak może zaszkodzić.
Kolejną zabawą która uczy zaufania, odpowiedzialności i pozwala poznanć otoczenie jest Prowadzenie ślepca. Należy dobrać się w pary z osobami, z którymi ma się najmniejszy kontakt i które najsłabiej się zna. Jedna osoba zamyka oczy i staje się ślepcem, druga jest jego przewodnikiem i pokazuje mu świat. Starajcie się przy tym nie rozmawiać, aby prowadzony mógł poznawać otoczenie przez dotyk i słuch. Zadaniem przewodnika jest podawać różne przedmioty, prowadzić po różnym terenie, aby ślepiec miał jak największy kontakt
z otoczeniem. Następnie zamienić się rolami. Po
skończeniu zabawy podzielcie się w grupie doznaniami, powiedzcie, co czuliście, jaka rola bardziej wam odpowiadała.
Ważne jest, żeby podczas zabawy rozmawiać z wychowankami. Nawet grając w piłkę, warto zapytać, czy wszyscy wiedzą, co to jest zasada fair play. Poruszcie temat zdrowej rywalizacji, współpracy i celu zawodów. Zobaczycie, że takie wyjście na boisko przyniesie wiele korzyści. Ważną rzeczą, o której powinniścic jeszcze pamiętać, jest nagradzanie.
Pozostaje mi życzyć udanej zabawy i aby pogoda dopisywała nam wszystkim
