- LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO - Nowy Adam nowe stworzenie
- WYZWANIA
- WYCHOWANIE. Kolczyk w uchu, czyli o wartościach w salezjańskim wychowaniu
- WYCHOWANIE. Potrzeba wartości
- OKIEM RODZICA. Kocham cię, mamo, mimo że się starzejesz
- GDZIEŚ BLISKO. Wystarczy być razem
- SŁÓWKO O KSIĘDZU BOSKO. Ewangelicznie poprawny
- BŁYSKAWICZNY KURS MODLITWY
- DUCHOWOŚĆ. Przenosząca góry
- DUCHOWOŚĆ. Komunia do ust czy na rękę?
- W PUŁAPCE POLITYCZNEJ POPRAWNOŚCI. Religia politycznej poprawności
- W PUŁAPCE POLITYCZNEJ POPRAWNOŚCI. Długi marsz przez instytucje
- W PUŁAPCE POLITYCZNEJ POPRAWNOŚCI. Terror tolerancji
- SALEZJAŃSKI RUCH MŁODZIEŻOWY. Europejski wolontariat
- MISJE. W świecie Indian Shuar
- MISJE. Jubileusz
- RODZINA SALEZJAŃSKA. Błogosławiona s. Euzebia Palomino FMA
- Z ŻYCIA BŁOGOSŁAWIONYCH ORATORIANÓW
- W ANEGDOCIE
- PLACÓWKI SALEZJAŃSKIE. Poznań wspólnota Matki Bożej Wspomozenia Wiernych
PLACÓWKI SALEZJAŃSKIE. Poznań wspólnota Matki Bożej Wspomozenia Wiernych
bud
strona: 29
Dom Matki Bożej Wspomożenia Wiernych przy ulicy Wronieckiej 9 w Poznaniu ma wyjątkową historię. Najpierw przez ponad 500 lat był klasztorem sióstr dominikanek zwanych tutaj od ówczesnej patronki kościoła katarzynkami. Po kasacie zakonu kościół i resztki klasztoru niszczały, zamieniając się to w składnicę win za czasów napoleońskich, to w cerkiew prawosławną dla Rosjan idących w ślad za Napoleonem, to w magazyn amunicji za czasów pruskich.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1925 r. ówczesny arcybiskup poznański kardynał Edmund Dalbor zaproponował salezjanom przejęcie klasztoru. W rok później przybył tu ks. Antoni Śródka, który z niezmożoną gorliwością zabiegał o fundusze i doprowadził do remontu kościoła i pozostałości z klasztoru. W 1931 r. otworzono Oratorium dla chłopców, które choć niewielkie po latach stało się jednym z najważniejszych miejsc „świętości salezjańskiej”. W Oratorium pod okiem księży i kleryków formowali i bawili się starsi i młodsi chłopcy, a wśród nich „piątka z Wronieckiej” – przyszli błogosławieni, męczennicy drugiej wojny światowej.
Czas wojny to czas zamknięcia kościoła i Oratorium oraz wojennych ciężkich przeżyć wielu spośród pracujących tu wcześniej salezjanów. Po wojnie głównie dzięki ks. Leonowi Musielakowi przetrwała pamięć o bohaterskich oratorianach, których w 1999 r. Jan Paweł II wyniósł na ołtarze wśród 108 polskich męczenników.
Choć z biegiem czasu główna działalność młodzieżowa i duszpasterska salezjanów w Poznaniu przeniosła się do parafii św. Jana Bosko, a Oratorium nie wróciło do dawnej świetności, to dom nadal służył młodzieży. Tutaj mieścił się aspirantat dla chłopców chcących w przyszłości zostać salezjanami, a później znalazła miejsce bursa dla studentów i uczniów szkół średnich. Tutaj w 2000 r. rozpoczęła się, trwająca do dziś, działalność Redakcji magazynu Don BOSCO.
Obecnie we wspólnocie Matki Bożej Wspomożenia Wiernych pracuje czterech współbraci: ks. dyrektor Jerzy Glabas – przełożony wspólnoty, kierownik bursy i kapelan więzienia, ks. Marek Leśniewski – ekonom domu i katecheta, ks. Kazimierz Rapacz – kapelan sióstr salezjanek, ks. Andrzej Godyń – redaktor Don BOSCO.
W sierpniu br. nastąpi przekazanie posługi dyrektora – miejsce ks. Jerzego Glabasa zajmie dotychczasowy proboszcz parafii św. Jana Bosko w Poznaniu – ks. Wiesław Pindel, wspólnotę opuści także ks. Marek Leśniewski.
Do wspólnoty domu przynależą także współbracia salezjanie mieszkający przy Oratorium na ul. Kolejowej: ks. Marek Marchwicki, który pełni funkcję kierownika Ośrodka Młodzieżowego i prowadzi Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną oraz ks. Wojciech Skowron – kierownik Oratorium i odpowiedzialny za Salezjańską Organizację Sportową.
