facebook
Audiobook:
O Janku przyjacielu młodzieży
autor: Maria Kączkowska
odcinek 33: Zadanie życia spełnione


W Waszych intencjach modlimy się codziennie
o godzinie 15:00 w Sanktuarium
M.B.Wspomożycielki Wiernych w Szczyrku
O ustanie pandemii corona wirusa
Staszek
2020-05-29 10:06:03
W intencji wszystkich MAM
Ala
2020-05-29 10:04:41
Za Tomka z W
Piotr
2020-03-29 19:05:04
Blogi:
Agnieszka Rogala Blog
Agnieszka Rogala
relacje między rodzicami a dziećmi
Jak nie kochać dzieci.
Karol Kliszcz
pomiędzy kościołem, szkołą a oratorium
Bezmyślność nie jest drogą do Boga
Karol Kliszcz Blog
Łukasz Kołomański Blog
Łukasz Kołomański
jak pomóc im uwolnić się od uzależnień
e-uzależnienia
Andrzej Rubik
z komżą i bez komży
Na dłoń czy na klęczkach?
Andrzej Rubik Blog
Maria Fortuna-Sudor Blog
Maria Fortuna-Sudor
na marginesie
Strach
Tomasz Łach
okiem katechety
Bóg jest czy nie jest?
Tomasz Łach Blog

Archiwum

Rok 2007 - lipiec/sierpień
RODZINA SALEZJAŃSKA. Błogosławiona s. Euzebia Palomino FMA

ks. Jarosław Wąsowicz SDB

strona: 28



Euzebia Palomino urodziła się 15 grudnia 1899 r. w wielodzietnej rodzinie w Cantalpino w Hiszpanii. Jej rodzice Juana Yenes i Agostino byli ludźmi bardzo ubogimi. Utrzymywali się z pracy najemnej ojca, a gdy nie starczało pieniędzy i jedzenia, musieli żebrać u bogatych rolników. Mimo tych doświadczeń rodzina Palomino należała do wyróżniających się wiarą i pobożnością.

Dzięki religijnemu wychowaniu wyniesionemu z rodzinnego domu ośmioletnia Euzebia bardzo głęboko przeżyła uroczystość I Komunii Świętej. W tym dniu oddała całe swoje życie Jezusowi.

Bieda spowodowała, że w wieku 12 zaledwie lat opuściła dom rodzinny i udała się wraz ze swoją siostrą do Salamanki w poszukiwaniu pracy. Znalazła tu zajęcie w charakterze pomocy domowej. Tu także poznała Córki Maryi Wspomożycielki. Uczęszczała do prowadzonego przez nie Oratorium i zapisała się też do szkoły świątecznej. Wkrótce zaczęła pracować u salezjanek. Wykonywała proste zajęcia gospodarcze, odprowadzała dziewczęta z internatu do szkoły. Swoją dobrocią, uczynnością i radosnym usposobieniem bardzo szybko zdobyła serca tych, wśród których przyszło jej pracować.

W dniu 5 sierpnia 1922 r. Euzebia rozpoczęła nowicjat. Po dwóch latach formacji złożyła śluby zakonne i została skierowana do domu w Valverde del Camino. Do jej obowiązków należała praca w kuchni, na furcie i w ogrodzie oraz opieka nad małymi dziećmi w Oratorium. W całej okolicy słynęła z uczynności. Ludzie przychodzili do niej po radę, prosili o modlitwę. Siostra Euzebia szczególnie ukochała nabożeństwo Drogi Krzyżowej i do Najświętszej Maryi Panny.

W jej duchowym rysie charakterystyczna była także miłość do ziemskiej ojczyzny – Hiszpanii. Od początku lat 30. XX w. stała się ona areną ciągłych konfliktów i niepokojów, które doprowadziły do wybuchu wojny domowej. Rozpoczęły się prześladowania Kościoła, w czasie których wielu chrześcijan poniosło śmierć za wiarę z rąk miejscowych komunistów wspieranych przez międzynarodowe brygady. S. Palomino przewidywała te tragiczne chwile i złożyła Bogu ofiarę ze swojego życia w intencji pokoju w Hiszpanii, wolności religijnej, zbawienia wszystkich. W dniach poprzedzających okrutną wojnę wzywała do modlitwy za Kastylię, a swej przełożonej, s. Carmen Moreno Benítez, przepowiedziała męczeńską śmierć.

Pan Bóg przyjął ofiarę s. Euzebii Palomino. Zmarła 10 lutego 1935 r. w wieku 36 lat. Jan Paweł II ogłosił ją błogosławioną w dniu 25 kwietnia 2004 r.