facebook
Audiobook:
O Janku przyjacielu młodzieży
autor: Maria Kączkowska
odcinek 33: Zadanie życia spełnione


W Waszych intencjach modlimy się codziennie
o godzinie 15:00 w Sanktuarium
M.B.Wspomożycielki Wiernych w Szczyrku
O ustanie pandemii corona wirusa
Staszek
2020-05-29 10:06:03
W intencji wszystkich MAM
Ala
2020-05-29 10:04:41
Za Tomka z W
Piotr
2020-03-29 19:05:04
Blogi:
Agnieszka Rogala Blog
Agnieszka Rogala
relacje między rodzicami a dziećmi
Jak nie kochać dzieci.
Karol Kliszcz
pomiędzy kościołem, szkołą a oratorium
Bezmyślność nie jest drogą do Boga
Karol Kliszcz Blog
Łukasz Kołomański Blog
Łukasz Kołomański
jak pomóc im uwolnić się od uzależnień
e-uzależnienia
Andrzej Rubik
z komżą i bez komży
Na dłoń czy na klęczkach?
Andrzej Rubik Blog
Maria Fortuna-Sudor Blog
Maria Fortuna-Sudor
na marginesie
Strach
Tomasz Łach
okiem katechety
Bóg jest czy nie jest?
Tomasz Łach Blog

Archiwum

Rok 2005 - wrzesień
RODZINA SALEZJAŃSKA - Srebrny jubileusz

ks. Jarosław Wąsowicz SDB

strona: 13



Dynamiczny rozwój Zgromadzenia Salezjańskiego w Polsce był przyczyną powołania w 1979 r. nowych zakonnych jednostek administracyjnych. Z dwóch inspektorii, warszawskiej i krakowskiej, wydzielono dwie nowe: pilską i wrocławską. W tym roku obchodzony jest jubileusz 25-lecia powołania ich do życia.


Inspektorie św. Wojciecha z siedzibą w Pile oraz św. Jana Bosko z siedzibą we Wrocławiu zostały powołane do istnienia dekretami przełożonego generalnego ks. Idziego Vigano dnia 16 grudnia 1979 r. Wkrótce pierwszymi inspektorami zostali wybrani ks. Henryk Jacenciuk w Pile oraz ks. Mieczysław Piłat we Wrocławiu.

Do nowo powstałych inspektorii weszły prawie wyłącznie placówki związane z duszpasterstwem parafialnym. Fakt ten określił na kilka kolejnych lat charakter pracy i kierunki rozwoju działalności apostolskiej salezjanów na terenach nowych prowincji. Praca w parafiach była dla salezjanów głównym terenem działań apostolskich aż do
1989 r., kiedy pojawiły się także inne możliwości pracy wychowawczej wśród młodzieży. W tym okresie pracę z młodzieżą realizowano w różnych grupach formacyjnych, głównie poprzez Liturgiczną Służbę Ołtarza (ministranci) i Ruch Światło-Życie, prowadzono katechizację dzieci i młodzieży, organizowano letni wypoczynek, w przykościelnych salkach próbowano też organizować namiastki oratorium. Wszystko to odbywało się w niezwykle trudnych warunkach, pod presją szykan ze strony władz oraz trudności materialnych. Ponadto na początku lat 80. rozwinął się ruch pielgrzymkowy. Powstało wówczas wiele salezjańskich grup, które wchodziły w skład pielgrzymek diecezjalnych. Salezjanie stanowili również trzon księży ewangelizujących młodzież na popularnym wówczas festiwalu rockowym w Jarocinie.

Po 1989 r. zaistniały możliwości powrotu salezjanów do pracy szkolnej. W przeciągu ostatnich 15 lat polskie inspektorie salezjańskie bardzo mocno zaangażowały się w tworzenie szkół, internatów, burs dla studentów i ośrodków wychowawczych, wysuwając się na czoło tego typu działalności w Polsce. W ostatnim czasie na terenie inspektorii wrocławskiej i pilskiej powrócono po latach także do pracy wychowawczej w domach dziecka. Po 1989 r. zwiększyły się też możliwości poszerzenia ofert formacyjnych dla młodych ludzi. Na terenie inspektorii pilskiej powstały Salezjańskie Wspólnoty Ewangelizacyjne: Pustynia Miast i Salezjańska Pielgrzymka Ewangelizacyjna, które rozpowszechniły się także na terenie inspektorii wrocławskiej. W inspektorii św. Wojciecha reaktywowano też działalność harcerską. Dziś salezjańskie drużyny skupione są w ramach Ruchu Programowo-Metodycznego Dęby funkcjonującego w strukturach Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej.

Idąc z duchem czasu i korzystając z pojawiających się nowych możliwości, prężnie rozwinęły się również placówki parafialne. W nowej sytuacji politycznej mogło się dynamicznie rozwinąć duszpasterstwo młodzieżowe, organizujące się wokół tradycyjnych salezjańskich oratoriów. Rozmachu nabrała również praca z ministrantami. Na szczeblach inspektorialnych przybrała ona formę corocznych masowych spotkań chłopców w ramach Ministranckiego Święta Dominika Savio w prowincji pilskiej i Pielgrzymki Ministrantów (tzw. PIM) organizowanej przez prowincję wrocławską

W tych jubileuszowych dniach winni jesteśmy wdzięczność naszym współbraciom, którzy przed laty podjęli trud budowania nowych inspektorii. Dzisiejsze świętowanie przywołuje w nas przekonanie, że nie bierzemy się znikąd, że mamy piękną i bogatą historię, zaś wszelkie dobro, z którego korzystamy, jest wynikiem ciężkiej pracy naszych poprzedników. Mamy nadzieję, że twórczo je rozwiniemy i naszym następcom pozostawimy równie wiele.