facebook
Audiobook:
O Janku przyjacielu młodzieży
autor: Maria Kączkowska
odcinek 33: Zadanie życia spełnione


W Waszych intencjach modlimy się codziennie
o godzinie 15:00 w Sanktuarium
M.B.Wspomożycielki Wiernych w Szczyrku
O ustanie pandemii corona wirusa
Staszek
2020-05-29 10:06:03
W intencji wszystkich MAM
Ala
2020-05-29 10:04:41
Za Tomka z W
Piotr
2020-03-29 19:05:04
Blogi:
Agnieszka Rogala Blog
Agnieszka Rogala
relacje między rodzicami a dziećmi
Jak nie kochać dzieci.
Karol Kliszcz
pomiędzy kościołem, szkołą a oratorium
Bezmyślność nie jest drogą do Boga
Karol Kliszcz Blog
Łukasz Kołomański Blog
Łukasz Kołomański
jak pomóc im uwolnić się od uzależnień
e-uzależnienia
Andrzej Rubik
z komżą i bez komży
Na dłoń czy na klęczkach?
Andrzej Rubik Blog
Maria Fortuna-Sudor Blog
Maria Fortuna-Sudor
na marginesie
Strach
Tomasz Łach
okiem katechety
Bóg jest czy nie jest?
Tomasz Łach Blog

Archiwum

Rok 2005 - lipiec/sierpień
UWAGI PSYCHOLOGA

Anna Domecka

strona: 5



Są osoby mało podatne na uzależnienia, jak i takie, które są bardzo wrażliwe. Wpływ na to mają cechy osobowe, psychospołeczne, system nagród i kar, samoocena, uzależniania rodziców. Osoby bardziej podatne najczęściej nie mają zadowalających relacji z innymi, silnie przeżywają odrzucenie, często towarzyszy im poczucie osamotnienia, izolacji, pojawiają się u nich stany depresyjne. Coraz częściej słyszy się o uzależnieniu młodych od komputera. Uzależnienie – nadmierne zaangażowanie – stanowi ucieczkę od trudnej rzeczywistości. Za pomocą np. chatu młodzi ludzie kompensują nieudane na co dzień kontakty z innymi.

Dlaczego np. niektórzy młodzi spędzają czas przed ekranem, ćwicząc technikę coraz bardziej okrutnego zabijania przeciwnika? Ponieważ w świecie gier łatwiej jest się odnaleźć, nie trzeba uwzględniać perspektywy drugiej osoby, wchodzić w relacje, można odciąć się od trudności, kłopotów – uciec. Gry zaspokajają potrzebę stymulacji, bodźców; młody człowiek zyskuje popularność w grupie rówieśniczej – im więcej grasz, tym bardziej jesteś biegły, coraz lepszy, warto się z tobą „przyjaźnić”. Towarzyszy temu chęć sprawdzenia się, potwierdzenia, że „jestem dobry”. Gry zaspokajają w ten sposób podstawowe potrzeby emocjonalne – poczucia władzy, siły, znaczenia.

Dlaczego niektórzy młodzi boją się otwartych kontaktów i wybierają anonimowość na chatach czy Gadu-Gadu? Ponieważ ułatwia to kontakt – nie widać mnie, nie widać więc skrępowania, zaskoczenia, które na żywo jest utrudnieniem rozmowy, łatwiej przełamać barierę. Daje to możliwość dowolności w tworzeniu własnego „profilu” – przedstawiam się tak, jak chciałbym wyglądać, jaki chciałbym być, mogę podać się za kogoś, kim nie jestem.
Co robić? Rodzice, których dzieci nadmiernie korzystają z komputera, muszą znaleźć czas na to, aby poznać narzędzie, które tak pochłania ich dziecko. Większą kontrolę nad tym, co robi dziecko przed komputerem, rodzic będzie miał wtedy, gdy od czasu do czasu zechce się czegoś od niego nauczyć (niech dziecko pokaże najnowszy program, grę, wytłumaczy, dlaczego uważa ją za pasjonującą, dlaczego się nimi interesuje). Podczas rozmowy można natychmiast korygować, konfrontować i kierować na właściwy tor przekonania dziecka, jeżeli są nieprawidłowe. Ważne jest wyznaczenie ram czasowych korzystania z komputera.

Polecam literaturę: Campbell Ross Twój nastolatek potrzebuje Ciebie, Towarzystwo Krzewienia Kultury Chrześcijańskiej, Kraków 1991.