- LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO. Niesłychany tryumf
- WYZWANIA
- WYCHOWANIE. Z potrzeby czynienia dobra
- WYCHOWANIE - UWAGI PSYCHOLOGA.
- WYCHOWANIE - RODZICIELSKA TROSKA. Ubogacające oświadczenie
- WYCHOWANIE - Z DRUGIEJ STRONY. Narzędzie w ręku Boga
- ROZMOWA Z ... Masz mieć czas
- SŁÓWKO O KSIĘDZU BOSKO. Człowiek użyteczny społecznie
- BŁYSKAWICZNY KURS MODLITWY
- GDZIEŚ BLISKO. Afryka obiecana
- POD ROZWAGĘ. Ekologia czy toksyczna duchowość?
- POKÓJ PEDAGOGA. Niedobry alkohol
- TAKA NASZA CODZIENNOŚĆ
- ZDROWA MEDYCYNA - BIOETYKA. Nieetyczny klaps?
- DUCHOWOŚĆ. Misja Maryi
- MISJE. Żniwo wielkie
- MISJE. Z misją w Polskę
- WEŹ KSIĘGĘ PISMA ŚWIĘTEGO. O kanonie ksiąg świętych raz jeszcze
- PRAWYM OKIEM. Walka o historię
WYZWANIA
ks. Andrzej Godyń SDB
strona: 3
Niewiele neologizmów zrobiło w ostatnich kilkunastu latach taką karierę jak „zrealizować się”. Zrealizował „siebie” ktoś, kto dopiął swego, zrobił karierę, jest zadowolony z życia. Człowiek „zrealizowany” to współczesny święty. Osiągnął to, o co w życiu chodzi i stał się wzorem do naśladowania. Oczywiście może realizować „siebie”, robiąc także dobre rzeczy dla innych, ale nawet wtedy to jemu ma być z tym dobrze.
„Zrealizować się” skutecznie wypiera dotychczasowe „poświęcić się”. Jak sama nazwa wskazuje, poświęcić to przeznaczyć coś dla świętego celu. Poświęcić się – to dać do dyspozycji samego siebie. Różnica jest jak między braniem a dawaniem, egocentryzmem a miłością. Tymczasem to gotowość do poświęcania: trudu, wysiłku, pracy, czasu, środków materialnych, cierpienia, aż po ofiarę z życia, decyduje o trwaniu rodzin, wspólnot, społeczeństw, narodów i państw, a nawet całych cywilizacji.
Krzyż wniósł do kultury europejskiej obraz i wzór wszechmogącego Boga, który w Jezusie z miłości oddaje ludziom życie. To dlatego nasi przodkowie stawiali krzyże w miastach, wioskach, przy skrzyżowaniach dróg. Ta kultura ostoi się, jak długo będzie mu wierna, a silniejsi poświęcać się będą dla słabszych: nienarodzonych, upośledzonych, biednych, starych, nieproduktywnych, umierających, niewykształconych, niepotrzebnych. Jeśli poświęcenie jednostek i społeczeństw zacznie być wypierane przez egocentryzm, egoizm i pogardę dla słabszych, to znak, że nadchodzi czas barbarzyńców. Będą się tu mogli realizować bez przeszkód.
