- LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO - Dar życia
- WYZWANIA
- WYCHOWANIE. Wobec agresji
- WYCHOWANIE. Nazwać zło po imieniu
- WYCHOWANIE. Tylko spokojnie
- OKIEM RODZIA. Nie dajmy się zwariować
- ROZMOWA Z... Niechciane rządy
- GDZIEŚ BLISKO. Co z tą przemocą?
- SŁÓWKO O KSIĘDZU BOSKO. Generał z Carmagnola
- BŁYSKAWICZNY KURS MODLITWY
- DUCHOWOŚĆ. Wymuszony postój
- DUCHOWOŚĆ. Niedzielna msza św.
- POD ROZWAGĘ. Powaga i tajemnica zła
- SALEZJAŃSKI RUCH MŁODZIEŻOWY. Dla nocnych marków
- MISJE. Promyk światła w Odessie
- MISJE. Uśmiech za 1 procent
- RODZINA SALEZJAŃSKA. Pilska Solidarność
- Z ŻYCIA BŁOGOSŁAWIONYCH ORATORIANÓW
- W ANEGDOCIE
- PLACÓWKI SALEZJAŃSKIE. KRAKÓW Wspólnota bł. ks. Augusta Czartoryskiego SDB
SALEZJAŃSKI RUCH MŁODZIEŻOWY. Dla nocnych marków
ks. Piotr Lorek SDB
strona: 16
Czy jest możliwe żeby blisko 350 gimnazjalistów z 11 szkół spędziło wspólnie całą noc, w tym kilka godzin na refleksji, modlitwie, czuwaniu? Jak sprawić, by przyszli kolejny raz?
Pomysł zgromadzenia dużej liczby gimnazjalistów na nocnych czuwaniach zrodził się w oratorium przy Salezjańskim Ośrodku Szkolno-Wychowawczym w Tarnowskich Górach. Początkowo adresatami byli uczniowie naszej szkoły i uczestnicy zajęć oratoryjnych. Z czasem postanowiliśmy poszerzyć grono odbiorców. Spotkanie gimnazjalistów „Pokolenie JP2” odbyło się u nas już trzykrotnie i za każdym razem było coraz więcej uczestników. W tej chwili musimy już ograniczać ilość miejsc, aby wszystkich pomieścić i bezpiecznie przyjąć.
Spotkania odbywają się w nocy. Jest to dodatkowy atut przyciągający młodzież w tym wieku. I choć wychodzą z niego strasznie zmęczeni, to najczęstsze pytanie padające z ich ust brzmi: Kiedy następne spotkanie?
Jak przygotować spotkanie
Przede wszystkim trzeba wybrać odpowiedni termin. Najlepszy jest październik lub maj (po egzaminie gimnazjalnym). Następnie należy przygotować zestaw informacji dla szkół (list do dyrekcji, zawierający ideę i program spotkania, kilka plakatów i wzór oświadczenia dla rodziców). Ten sam pakiet powinni otrzymać katecheci, gdyż wysłanie informacji do szkoły może okazać się niewystarczające. To katecheci najczęściej proponują młodzieży udział w tego typu spotkaniach. Warto również poprosić młodzież, by sama zachęciła swych rówieśników z innych szkół. Szczegółowe informacje powinny być też dostępne w Internecie na stronie szkoły bądź oratorium. Każda szkoła w wyznaczonym terminie powinna dostarczyć listę uczestników, oświadczenia rodziców i wyznaczoną kwotę. Każda grupa powinna mieć swojego opiekuna. Może nim być katecheta (tak jest najczęściej), pedagog szkolny, nauczyciel bądź rodzic. Jeżeli grupa nie ma opiekuna, to powinien jej być przydzielony ktoś z organizatorów.
Koszt uczestnictwa u nas wynosi 5 zł (kawa, herbata, ciepły posiłek, identyfikatory, materiały do pracy w grupach, koszty organizacyjne).
Młodzież natomiast, oprócz dobrego humoru, powinna zabrać ze sobą strój sportowy, kieszonkowe, karimatę i śpiwór (jeśli zamierza się przespać).
Miejsce i warunki lokalowe
Dobra baza jest niezbędna, aby takie spotkanie się udało. Nasza szkoła dysponuje wieloma klasami, jadalnią, kaplicą na kilkaset osób, salą gimnastyczną, pomieszczeniami oratorium, kawiarenką, salą rekreacyjną, przestrzennymi korytarzami. Ważne, żeby wszystkie pomieszczenia były ze sobą połączone, najlepiej
w jednym budynku. Impreza powinna być zamknięta i nie należy pozwolić młodzieży, ze względów bezpieczeństwa, na wychodzenie na zewnątrz. Każda szkoła powinna dostać osobne pomieszczenie, w którym będzie mogła złożyć swoje rzeczy. Osobno należy przygotować klasy do pracy w grupach.
Organizatorzy
Do przygotowania takiego spotkania potrzebny jest sztab ludzi. Bez wychowawców i animatorów ani rusz! W organizację naszego czuwania zaangażowanych było kilku salezjanów, trzy salezjanki, dziesięciu wychowawców (katecheci, nauczyciele) i 30 kandydatów i animatorów z oratorium. Blisko 50 osób.
Co należy przygotować
Trzeba zadbać o przygotowanie: plakatu, listy uczestników, identyfikatorów, podziału na grupy, modlitw na rozpoczęcie i zakończenie, konspektów pracy w grupach, animacji muzycznej i tekstów pieśni, stanowisk z kawą i herbatą, przedstawienia lub scenki, multimediów (nagłośnienie, rzutnik, ekran), nabożeństwa, liturgii mszy św., zajęć sportowych, filmów, frytek i gofrów, sprzedaży w kawiarence, fotografowania... Podstawową sprawą, a jednocześnie najtrudniejszą, jest wyznaczenie asystencji w każdym miejscu, gdzie przebywa młodzież i dopilnowanie bezpieczeństwa i porządku.
Temat
Dobrym tematem spotkań są myśli Jana Pawła II. Tematem pierwszego naszego spotkania był pokój i modlitwa o pokój, a temat ostatniego brzmiał: „Mówmy o tym, co nas łączy”, w kontekście starań Jana Pawła II o dialog między religiami i narodami.
