- LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO - Rządzić znaczy służyć
- WYZWANIA
- W ORATORIUM - Odkrywanie powołania
- WYCHOWANIE - O czułości i cierpliwości
- UWAGI PSYCHOLOGA
- ROZMOWA Z... - Nie tracąc z oczu tego co najważniejsze
- GDZIEŚ BLISKO - Salezjański Ślad na KUL-u
- PLACÓWKI SALEZJAŃSKIE - Bydgoszcz, wspólnota św. Marka
- RODZINA SALEZJAŃSKA - Ksiądz Bronisław Markiewicz, nowy błogosławiony Rodziny Salezjańskiej
- W ORATORIUM - Sposób na samodzielność
- W ORATORIUM - Animator w grupie - potwierdzenie i rola
- MISJE - Tydzień charyzmatyczny w Malawi
- MISJE - Misja Miłosierdzia dla całego świata
- DUCHOWOŚĆ - Niecierpliwa modlitwa o cierpliwość
- LISTY
- SŁÓWKO O KSIĘDZU BOSKO - Świat nauki
- BŁYSKAWICZNY KURS MODLITWY
- SZKOŁY SALEZJAŃSKIE
W ORATORIUM - Animator w grupie - potwierdzenie i rola
jp
strona: 15
Dla zrozumienia roli animatora dobrze jest obserwować jej narodziny i umacnianie się. Nie zostaje się animatorem, ponieważ otrzymało się takie zadanie z góry, od jakiejś wyższej władzy, choć taki ,,mandat’’ jest ważny, bo czyni pozycję animatora prawomocną. Nie jest jednak decydujący dla wejścia w rolę, które zależy od grupy i jej mniej czy bardziej świadomego przyzwolenia.
Animatorem zostaje się przez akceptację, czy używając słów księdza Bosko, przez zdobycie sobie serc chłopców i dziewcząt. Innymi słowy – o ile grupa tak zdecyduje.
Kiedy jakaś grupa młodzieży decyduje, by razem spędzać czas i wspólnie działać, związki emocjonalne i wzajemna zależność w osiąganiu celów dają życie sile grupy. Jest to zdolność do wpływania na pojedynczych członków, ponieważ grupa posiada coś (klimat przyjaźni, wspólne realizowanie zadań), czego nie można osiągnąć samemu w wystarczający sposób.
Sprawującym władzę, kiedy ta się umocni, nie są pojedyncze osoby, ale raczej grupa jako całość, jako pewien byt wyższy niż poszczególni uczestnicy i ich suma. Władza jest cechą grupy jako całości, rodzajem wspólnej woli wynikającej z wyzwolenia energii, emocji i planów, które raz puszczone w ruch, nie zależą więcej od osób, ale mają swoją autonomię i żyją własnym życiem.
Oczywiście żadna z osób nie jest dodatkiem do jakiegoś monstrualnego organizmu, nawet jeśli raz na jakiś czas zdarza się, że grupa zabija indywidualności. Poszczególnym osobom pozostawia się relatywną wolność. Czują silną presję i wpływ, który nakłania ich do uczynienia swoimi wspólnych wyborów.
Siła grupy jest energią trudną do kontrolowania. Mimo to dąży ona do skupienia się w rękach niektórych jej członków. Kto rozumie, co grupa ma na myśli i czego chce, zdobywa sobie wobec pozostałych miejsce centralne. Staje się liderem, częściowym lub całkowitym interpretatorem i depozytariuszem władzy grupy, która stara się tak zorganizować, by zrealizować swoje cele i zadowolić swoich uczestników.
Liderzy otrzymują władzę według ich dwóch podstawowych funkcji. Jedni stają się liderami emocjonalnymi, zdolnymi ułatwiać wzajemne przyjęcie i akceptację, pokonując konieczne momenty zmęczenia, konfliktów i zazdrości. Inni są postrzegani jako liderzy od zadań – zdolni do wytyczenia celów, przygotowania niewielkich projektów, sformułowania strategii i zorganizowania zajęć.
