- Boże Narodzenie: Bóg rodzi się także na Syberii
- Od redakcji
- Rodzina przy stole
- Salezjańska wyspa pokoju w Aleppo
- Różańcem i gitarą
- Strażnicy światła
- Szopka w Dachau
- Jak mówić do młodych o czystości i jak wychowywać w czystości?
- Fałszywa wizja małżeństwa
- Elementy wychowawcze w biblijnej literaturze międzytestamentalnej cz.4
- Dbajmy o bezpośredni kontakt z dzieckiem
- Stracone lekcje?
- A jednak oryginalny
- Wigilijny cud przy stole
- Niepozytywne myślenie
- Wojna z gender koniecznie potrzebna
A jednak oryginalny
ks. Marek Chmielewski
strona: 26
Nikt w wychowaniu, tak jak ks. Bosko, nie dokonał syntezy miłości, rozumu i religii.
Pamiętam to jak dziś. Wykłady z systemu ks. Bosko w seminarium w Lądzie. Jeden z moich młodszych współbraci atakuje: „Liczyłem na to, że rozbudzi ksiądz we mnie entuzjazm, że dowiem się, jak i co robił ks. Bosko. Tymczasem niszczy ksiądz w nas obraz ks. Bosko wyniesiony z młodości”. Zrobiłem wielkie oczy. „Nie bardzo rozumiem. Przecież…”. Mój rozmówca nie dał mi skończyć. „Już było o wszystkim! O tym, że ks. Bosko nie wymyślił szkoły, że nie on zaczął oratorium, że nie od niego zaczyna się system prewencyjny. Ale, że Bartłomieja Garelli nie było, to już przesada! Niszczy nam ksiądz księdza Bosko!”. Miałem wrażenie, że moje pobieżne wyjaśnienia na temat oryginalności systemu wychowawczego ks. Bosko nie bardzo przekonały mojego rozmówcę. Po latach, gdy byliśmy w jednej wspólnocie, przypomniał mi tamto wydarzenie, mówiąc, że potrzebował czasu, aby sobie wszystko poukładać. Zdaję sobie sprawę, że poprzednie moje rozważania o systemie wychowawczym ks. Bosko mogły wywołać w naszych Czytelnikach podobne wrażenie. Sięgamy po „Don Bosco”, aby bardziej inspirować nasze życie ks. Bosko, a dowiadujemy się, że to nie on wymyślił system prewencyjny, nie od niego biorą początek oratorium, warsztaty, szkoła i internat, nie on jeden pokochał młodzież, nie on jeden dał jej dom, nie on jeden założył zgromadzenia zakonne. A przecież nikt z nas nie ma wątpliwości, że ks. Bosko był wyjątkowy, szczególny, oryginalny. Co go wyróżnia spośród innych? Dlaczego jest specjalny? O wyjątkowości ks. Bosko byli przekonani już jego współcześni. W 1849 r. prof. C. Danna z Turynu widział oratorium ks. Bosko jako dzieło, w którym proponowane jest wychowanie integralne. Podkreślał, że ma ono jednocześnie charakter religijny (modlitwa, sakramenty, katecheza) i świecki, cywilny (nauka czytania, pisania, zawodu) oraz że w niezwykłej symbiozie współistnieją tu ze sobą wychowanie (zasady, reguły, praktykowanie cnót) i zabawa (gry, gimnastyka, sport, teatr, nagrody, wszechobecna radość). W marcu 1888 r. kard. G. Alimonda, w kazaniu podczas mszy św. odprawianej 30 dni po śmierci ks. Bosko, podkreślił, że propozycja wychowania prewencyjnego zaproponowana przez ks. Bosko przyczyniła się do „uświęcenia pedagogii XIX wieku”. Wg kardynała: „Ks. Bosko nie zignorował niczego z wcześniejszego dorobku wychowawców działających w duchu prewencji. On go przejął i poszedł dalej. Metoda nie jest dla niego problemem. On, jak nikt inny dotąd, definiuje rządzące nią zasady i wartości, na których ona się opiera. Ks. Bosko w podejściu do wychowanka poddaje emocje kontroli religijności (moralności), a to, co rozumowe (naukowe) dopełnia miłością (caritas)”. W 1934 r., przy okazji kanonizacji księdza Bosko, ks. A. Caviglia, wybitny znawca Jego pedagogii, zwrócił uwagę na jeszcze inny aspekt oryginalności ks. Bosko. Wg niego „w sposób doskonały i ostateczny nakreślił zasady pedagogii chrześcijańskiej”. Caviglia zwraca też uwagę, że wielu świętych podejmowało działania ze względu na miłość do ubogich, ale nikt z nich nie uczynił tego z takim rozmachem, jak ks. Bosko. Nikt też inny w wychowaniu, tak jak on, nie dokonał syntezy miłości, rozumu i religii. Ks. prof. P. Braido, zmarły w 2014 r. znawca życia i pedagogii ks. Bosko, uważał, że to, co wyróżnia ks. Bosko spośród innych wychowawców nurtu prewencyjnego to dokonana przez niego unikalna synteza elementów prewencyjnych obecnych w kulturze jego czasów. Ponadto ks. Bosko jawi się jako twórca integralnego systemu wychowawczego, w którym połączył w jedno elementy naturalne i nadprzyrodzone (pedagogię i duchowość). Spośród innych wyróżnia go także ilość i różnorodność utworzonych dzieł: od oratorium, przez szkoły, internaty, małe seminaria, kościoły, stowarzyszenia młodzieżowe, misje, zgromadzenia zakonne, działalność pisarską i wydawniczą. Przez swoje działania i pisma zdefiniował terminy kluczowe dla systemu prewencyjnego i sprecyzował właściwe dla niego metody.▪
