Don BOSCO - Magazyn Salezjański

SALEZJAŃSKI RUCH MŁODZIEŻOWY. Warto się czasem zasłuchać

WDM

strona: 16

Listopadowa rocznica odzyskania niepodległości, składnia do refleksji nad Ojczyzną. Prezentowany konspekt jest do wykorzystania w szkole bądź oratorium.

Narrator 1: To kolejna rocznica odzyskania niepodległości przez Polskę. 11 listopada, to symbol miłości Ojczyzny, walki o wolność, symbol wiary i symbol zwycięstwa. Za chwilę odśpiewamy hymn państwowy. Przypominam, że należy stać na baczność, zachować powagę i spokój. Oddając szacunek symbolom narodowym, oddajemy go wszystkim Polakom: tym, którzy odeszli i tym, którzy żyją obecnie. Wasi dziadkowie pamiętają czasy, gdy za śpiewanie hymnu można było stracić życie.

Hymn państwowy
Narrator 2: Święto Niepodległości obchodzimy w listopadzie. Listopad, to czas szczególnej refleksji nad przemijaniem. Niedawno sprzątaliśmy groby naszych zmarłych, zanosiliśmy kwiaty, paliliśmy znicze. Chcieliśmy w ten sposób pokazać, że pamiętamy. Zapaliliśmy także znicze na grobach nieznanych żołnierzy, którzy w różnym czasie oddali życie za Ojczyznę.

Narrator 3: Warto się czasem zasłuchać
w wiatru granie, szum gałęzi,
listopadów przemijanie.
Warto się czasem zasłuchać w grobów ciszę,
by mowę wieków usłyszeć.
One mówią...

Narrator 4: Kto tę ciszę raz usłyszał,
wiele mówi mu ta cisza.
Tam zapisane są przodków marzenia,
wszystkie tęsknoty bóle
i cierpienia.
I słowa trzy, które przez pokolenia szły:
BÓG, HONOR, OJCZYZNA

Narrator 5: Dzieje naszej Ojczyzny, to rzadko dni szczęśliwe i spokojne, tak jak obecnie. Częściej życiu naszych rodaków towarzyszyła groza, lęk przed wrogim sąsiadem, niewola i walka o wolność. Państwo polskie zginęło z map Europy na ponad 120 lat.
Wzdłuż sceny przechodzą osoby z planszami na których są umieszczone napisy:
I ROZBIÓR POLSKI – 1772,
II ROZBIÓR POLSKI – 1793,
III ROZBIÓR POLSKI – 1795.)
Śpiew: „Rota” (tekst M. Konopnicka, muzyka F. Nowowiejski)

Narrator 1: Rozdzielił nas, mój bracie,
zły los i trzyma straż –
w dwóch wrogich sobie szańcach
patrzymy śmierci w twarz.
W okopach pełnych jęku,
wsłuchani w armat huk,
stoimy na wprost siebie:
ja – wróg twój, ty – mój wróg!
Las płacze, ziemia płacze,
świat cały w ogniu drży...
W dwóch wrogich sobie szańcach
stoimy – ja i ty.
Bo wciąż na jawie widzę
i co noc mi się śni,
że TA CO NIE ZGINĘŁA,
wyrośnie z naszej krwi.

Narrator 2: Prześladowani, na tułaczkę skazani nie stracili ducha. Wierzyli, że Polska odzyska niepodległość. Wiedzieli, że Ojczyzna w sercach się zaczyna, że naród przetrwa, jeżeli rodzina dzieci swoje nauczy, jak być Polakami.

Recytator 3 Małe dzieci:
– Kto ty jesteś? – Polak mały.
– Jaki znak twój? – Orzeł Biały.
– Gdzie ty mieszkasz? – Między swemi.
– W jakim kraju? – W polskiej ziemi.
– Czym ta ziemia? – Mą Ojczyzną.
– Czym zdobyta? – Krwią i blizną.
– Czy ją kochasz? – Kocham szczerze.
– A w co wierzysz? – W Polskę wierzę.
Podkład muzyczny lub murmurando „Pierwsza Brygada”. I przyszedł taki czas – dopiero na początku XX w. Czas, który do historii przeszedł pod nazwą I wojny światowej. Skłócone państwa zaborcze walczyły ze sobą... Walki między zaborcami dawały nam szansę na odzyskanie niepodległości. 11 listopada 1918 r. zakończyła się I wojna światowa.

Recytator 4: Wiosna! Wiosna! Czy słyszycie, bracia moi?
Zmartwychwstania dzwon błękitny w niebie buja.
Czy czujecie serce ziemi w lochów zbroi?
Alleluja! Trwożnie bije: alleluja!
Na rozdrożu uskrzydlona Wolność stoi.

Wszyscy: Za twoim przewodem Polska Zmartwychwstanie!

Podkład muzyczny: utwór F.Chopina
Narrator 1: Ojciec Święty Jan Paweł II podczas VII pielgrzymki do Polski w 1999 r. tak mówił do Polaków: „Obowiązki wobec ojczyzny dotyczą każdego Polaka. Każdy powinien swoją pracą, miłością i troską ogarniać cały naród. Trwanie w wierze, troska o rozwój życia duchowego, zachowanie dobrych obyczajów, więzi z rodziną i najbliższymi, troska o kulturę słowa i umiłowanie tradycji narodowych są czynnikami budującymi naród bez względu na sytuację historyczną, okoliczności polityczne, warunki ekonomiczne”.

Wszyscy: I nigdy nie będziesz biała
I nigdy nie będziesz czerwona
Jak wielka zorza szalona.
Czerwona jak puchar wina
Biała jak śnieżna lawina
Najukochańsza, najmilsza
BIAŁO-CZERWONA.
Pełny tekst konspektu na www.donbosco.pl

Archiwum

SALEZJAŃSKI RUCH MŁODZIEŻOWY. Warto się czasem zasłuchać