Otwieranie serca
Ewa Rozkrut
strona: 5
Nadzwyczaj ważna jest pewność, że jest się kochanym. Czasem bieg życia jest tak szybki, że zapominamy o tym co najważniejsze, co nas połączyło. O miłości. A do wyrażania uczuć nie potrzeba nadzwyczajnych środków. Te najprostsze są najlepsze.
Pewnego razu nasi synowie mieli dość ostrą wymianę zdań, która skończyła się bójką. Trudno w takiej sytuacji dobrze zareagować. Rozmawiając z każdym osobno, zapewniałam ich o tym, że moja miłość do nich w niczym się nie zmieniła. Kocham ich tak samo, jak wtedy, gdy są grzeczni. Nie ukrywali zdziwienia, otworzyły się pięści, uspokoili się. I dopiero wtedy można było zacząć mówić o tym, co się stało. Ta sytuacja zmieniła także coś we mnie. Takie otwieranie serca jest skuteczną metodą w wychowaniu. Przekonałam się o tym niejednokrotnie, a takie chwile są naprawdę wyjątkowe. Przemieniają, ubogacają, pozwalają zobaczyć innych ludzi w nowym, piękniejszym świetle.
Istotą życia w rodzinie jest także przebaczanie. Tej cnoty książki nie nauczą, trzeba ją zdobywać w codziennym życiu. Niesie ono ku temu wiele okazji. Nie trzeba się wstydzić ani obawiać przepraszania siebie wzajemnie. Na pewno autorytet rodziców nie zostanie naruszony jeśli przeproszą za coś dziecko. Przeżycia rodzące się podczas przebaczania są bardzo mocne, a trwanie we wzajemnym przebaczaniu ułatwia życie.
